Van Kerfstok tot Siri

We schrijven 1841. In de donkere krochten van Devonshire Street London werkt de door geldtekort getergde Charles Babbage dapper door aan zijn Analytical Machine. Het moest de eerste echte voorloper van onze personal computer worden. Met een hart van stampende stangen en tandwielen bewerkte de CPU, aangedreven door stoom, informatie in het werkgeheugen. De gelijkenis met onze moderne computerarchitectuur is gezien het jaartal verbazingwekkend!

Men was al tijden op zoek naar een hulpmiddel om berekeningen te maken die je minder gemakkelijk uit het hoofd kon doen. Zo werd al veel eerder de kerfstok ingezet om de schulden van een persoon vast te leggen en daarna het telraam bedacht om gemakkelijker te kunnen rekenen.

Het was Ada Augusta Lovelace, briljante dochter van de knotsgekke Lord Byron, die ferm te boek staat als de eerste computer programmeur (m/v) ter wereld. Zij bedacht niet alleen de programmacode voor de revolutionaire machine van Babbage maar legde tevens het fundament waar ene Steve Jobs, een slordige honderdzestig jaar later, met zijn iPod flink werk van zou maken. In haar publicaties voorziet ze dan al de toepassing van computers bij het maken van muziek.

Je kunt ernaar gissen of het nu haar korte levensduur of de schaars geëmancipeerde samenleving is geweest. Feit is wel dat het precies 100 jaar moest duren voordat de hersenspruiten van Charles en Ada mogen rekenen op een vervolg in de vorm van de Z3 van Konrad Zuse.

Stel je toch eens voor hoe onze maatschappij er vandaag de dag uit zou zien als we die honderd jaar geen pauze hadden genomen. Technologische vooruitgang gedraagt zich exponentieel omdat de ene vinding het speuren naar de volgende versnelt. Virtueel telt die honderd jaar daarom meer dan dubbel. Zou Siri zonder woorden met je kunnen praten? Zouden we worden geboren met een ingebouwde biologische chip? Met onze eigenste lichamelijke zintuigen als vleesgeworden keyboard, beeldscherm en muis?

Jammer van die pauze? Toch doen we daar zelf soms ook collectief aan mee! Zo denken we anno 2016 nog steeds in mappen als het om zakelijke informatie gaat. Persoonlijke mappen, gedeelde mappen en mappen in het email postvak. De eerste elektronische map stamt uit 1971 toen Gary Killdall met zijn CP/M de grondlegger was voor het besturingssysteem DOS 3.2 van Apple. Zeg nou zelf; wordt het na 45 jaar geen tijd om dat iets moderner aan te pakken?

Bij Softmakers laten we ons graag inspireren door vrije geesten als Charles en Ada. Zo zijn we al jaren in de weer om onze Tim software associatief te laten werken. Eigenlijk hetzelfde als de manier waarop je als mens denkt en doet. Uitermate geschikt voor een zakelijk leven zonder mappen.